Anlatılanlardan çok , anlatanın dedem olması , yakın tarihe ayna tutması ve yaşanılmış deneyimlenmiş şeylerin aktarılması açısından heycanlandırıyor beni bu röportaj.Giyiniyoruz önce sımsıkı malum yaş epeyce var.Alıp götürüyorum onu yağmur sonrası sapsarı yaprakların yerlere uzandığı küçük bir parka. Ellerde demli çay başlıyoruz sohbete  Size de okuması kalıyor keyifle ....

Üşüyormusun dede ? Çayını hemen yudumla istersen...
Yok be sende amma yaptın İyi oldu dışarı çıktığımız , yürüdüğümüz Her yere arabayla gidiyoruz Kapalı binalar sıkıldım evde.Bizim köy böyle mi!
Antalya'da bir zamanlar farklıymış ama
Ahh ahh buralara eşeklerle gelirdik biz arpa buğday satmaya Her taraf ormandı Kaleiçi'nde bir han vardı Geleni giden orda soluklanırdı
Ya şimdi ?
Şimdisi mi var yolda yürümeye korkuyorum İnsandan çok araba var Eskiden herşey başkaydı Şimdi kapı çalındığında açmaya çekiniliyor O zaman insanlarda bir muhabbet vardı Akşamları gelen gidenden evler boş kalmaz Çırasını alan sokağa çıkardı
Askerliği Balıkesir'de mi yapmıştın dede ?
Evet Balıkesir Bandırma'da Dün gibi ... Tamı tamına 3 yıl Şimdi ki askerlikte ne var! Karavana olurdu  Doğru düzgün yiyecek birşey yoktu Terhisime yakın bol bol ekmek çıkmaya başladı Bazen  bölük konaklayacak yer bulamazdı
2.Dünya Savaşı yılları değil mi ?
Evet çok şükür geçti gitti  Yokluk zorluk çabalama vardı Vardı ama o zamanlar bir selamın  hatrı muhabbet sohbetin tadı vardı Ben santralde görevliydim .İzne kurrayla gelinirdi Radyonun başında harp haberlerini dinlerdik
Peki ya İstanbul?
Bazen İstanbul'a gelirdim Şimdiki gibi herşey oradaydı.Hastahaneleri çok iyiydi Devlet hastahanelerinde yabancı doktorlarda vardı Bir kere boğazımı muayene ettirmiştim Görevli dinamoyu çevirip ışık veriyor  Doktor boğazıma bakıyordu Şimdiki gibi köprüler yoktu Trafik çileli değildi Daha çok yeşil vardı.Tramvayla gezmek büyük işti
Çok şey değişti tıpkı insanlar gibi  ...
Evet tadı tuzu kalmadı ama çok şükür en önemli şey sağlık Sevdiklerimiz , onların yanında olmak İnsan zaten ne isterki başka üç günlük dünyada İki tatlı söz hoş muhabbet Önemli olan güzel hatırlanmak...
Çayını içmedin ama soğudu.
Soğuyacaktır zaar! Havaya baksana ben bile üşüdüm Hadi gidelim  aslan oğlum benim!
Bizde seni çok seviyoruz dede Allah nice güzel seneleri hep birlikte sağlık ve afiyetle geçirmeyi nasip etsin ...
Amin

''Önemli olan kafalarda engel olmaması '' Bu sözler 24  yıldır omurilik felçlisi olarak hayatını devam ettiren ve iki yıl önce kardeşine yaptığı organ bağışıyla basında da geniş yer bulan Gonca Sunay'a ait.Sunay ile  Dünya Engelliler Günü'nde,konuya dikkat çekmek amacıyla samimi bir sohbet gerçekleştirdik

Öncelikle duyarlılığınız için sizi kutlarken , bize biraz kendinizden bahseder misiniz?

Çok teşekkür ederim Faal bir çalışma hayatı yaşarken , 1990 yılında geçirmiş olduğum trafik kazası sonrası hayatımı omurilik felçlisi olarak devam ettirmekteyim

HAYATTAN HİÇ KOPMADIM

Kaza sonrası da çalışmaya devam ettiniz mi?

Elbette hayattan hiç kopmadım ben Ne çalışma hayatından nede sosyal yaşantımdan birşeyler eksilmedi Ticaret lisesi mezunuyum Kısa bir süre özel bir kurumda muhasebeci olarak çalıştıktan sonra bir bayan arkadaşımla kendi büromuzu açtık

Zorlandığınız zamanlar olmuştur muhakkak

Olmaz mı Mesela kazadan sonra 9 ay sırt üstü yattım Bu süreci yattığım yerden el işi yaparak geçirdim ama hiç pes etmedim Hiçbir şeyimden ödün vermeden hatta sosyalitemi arttırarak yaşamımı sürdürdüm

Her zaman pozitif olma taraftarısınız sanırım

Gayet tabi Hayatta herkesin sıkıntıları başka başka Şükretmek pes etmemek gerek

Kardeşinize yaptığınız organ bağışına gelecek olursak,nasıl karar verdiniz ? Süreç nasıl işledi?

Kardeşim 2009 yılında diyaliz hastası oldu.Omurilik felçlisi ve tekerlekli sandalyeye bağlı yaşamımı sürdürdüğüm için bağış yapamayacağımı sanıyordum.2012 yılının Ekim ayında Medikalpark Antalya'da görev yapan Alper Hoca ve ekibinden kardeşimden habersiz bilgi aldım ve durumumun organ bağışına engel olmadığını öğrendim

ZOR İKNA ETTİK

Kardeşinizin durumu kabul etmesi zor olmuş sanırım

Evet başlangıçta kabul etmedi ama uzun uğraşlar ve anlatımlar sonrasında ikna etmeyi başardık

Sonra...

Sonra yapılan tetkikler ve 3 gün içinde gerçekleşen ameliyat süreci

Neler hissettiniz bu süreçte ?

Sadece kardeşimin eski sağlığına kavuşmasını istiyordum Tek düşüncem buydu Ayrıca ameliyatı gerçekleştiren Alper Hoca bugüne kadar 3000 e yakın nakil gerçekleştirdiğini ama benim bir ilk olduğumu söyledi Bende ona teşekkür edip 'Önemli olanın kafalarda engel olmaması ' gerektiğini söyleyince çok duygulandı.

Peki ya operasyon sonrası ?

Operasyon sonrası dikkat edilmesi gereken ve uygulanan birtakım şeyler var ama bununla ilgili zaten doktorlar bilgi vermekteler Şuan çok şükür ki ikimiz de iyi ve sağlıklıyız.

Göstermiş olduğunuz duyarlılık ,konuya oluşturduğunuz farkındalık ve samimi sohbetiniz için çok teşekkür ediyorum Birçok insana umut oluyorsunuz.Röportajı bitirmeden önce son olarak Dünya engelliler gününde, eklemek istediğiniz birşeyler var mı ?

Ben teşekkür ederim Hayat hem çok kısa hem çok uzun değerini,önemini bilmek ve hakkıyla yaşamak gerek Unutulmamalıdır ki her birey bir engelli adayıdır İnsanların biraz daha anlayışlı ve duyarlı olmaları gerektiğine inanıyorum.

Ayrıca şunu belirtmeliyim ki sağlıklı kişiler, engellilere acıyarak yaklaşmamalılar Bizler  sağlıklı bireylerin yaptığı birçok işin üstesinden gelebilecek güçteyiz.Herkese sağlıklı ,mutlu ve kaliteli bir yaşam diliyorum.